ไวยากรณ์ JavaScript คือชุดของกฎ อย่างไร โปรแกรม JavaScript ถูกสร้างขึ้น:
// How to create variables:
var x;
let y;
// How to use variables:
x = 5;
y = 6;
let z = x + y;ไวยากรณ์ JavaScript กำหนดค่าสองประเภท:
ค่าคงที่
ค่าตัวแปร
ค่าคงที่เรียกว่า ตัวอักษร
ค่าตัวแปรเรียกว่า ตัวแปร
กฎไวยากรณ์ที่สำคัญที่สุดสองข้อสำหรับค่าคงที่คือ:
1. ตัวเลข เขียนด้วย หรือ ไม่มีทศนิยม:
10.50
1001 ลองด้วยตัวคุณเอง →
<!DOCTYPE html>
<html>
<body>
<h2>JavaScript Numbers</h2>
<p>Number can be written with or without decimals.</p>
<p id="demo"></p>
<script>
document.getElementById("demo").innerHTML = 10.50;
</script>
</body>
</html>
2. สตริง คือข้อความที่เขียนด้วยเครื่องหมายคำพูดคู่หรือเดี่ยว:
"John Doe"
'John Doe'ลองด้วยตัวคุณเอง →
<!DOCTYPE html>
<html>
<body>
<h2>JavaScript Strings</h2>
<p>Strings can be written with double or single quotes.</p>
<p id="demo"></p>
<script>
document.getElementById("demo").innerHTML = 'John Doe';
</script>
</body>
</html>
ในภาษาการเขียนโปรแกรม ตัวแปร ใช้เพื่อเก็บค่าข้อมูล
JavaScript ใช้คำหลัก var ให้ และ const เพื่อ ประกาศ ตัวแปร
เครื่องหมายเท่ากับ ใช้เพื่อกำหนดค่าให้กับตัวแปร
ในตัวอย่างนี้ x ถูกกำหนดให้เป็นตัวแปร แล้ว x คือ กำหนด (ให้) ค่า 6:
let x;
x = 6; ลองด้วยตัวคุณเอง →
<!DOCTYPE html>
<html>
<body>
<h2>JavaScript Variables</h2>
<p>In this example, x is defined as a variable.
Then, x is assigned the value of 6:</p>
<p id="demo"></p>
<script>
let x;
x = 6;
document.getElementById("demo").innerHTML = x;
</script>
</body>
</html>
JavaScript ใช้ ตัวดำเนินการทางคณิตศาสตร์ ( ) ถึง คำนวณ ค่า:- * /
(5 + 6) * 10ลองด้วยตัวคุณเอง →
<!DOCTYPE html>
<html>
<body>
<h2>JavaScript Operators</h2>
<p>JavaScript uses arithmetic operators to compute values (just like algebra).</p>
<p id="demo"></p>
<script>
document.getElementById("demo").innerHTML = (5 + 6) * 10;
</script>
</body>
</html>
JavaScript ใช้ โอเปอเรเตอร์การกำหนด ( = ) เพื่อ กำหนด ค่าของตัวแปร:
let x, y;
x = 5;
y = 6;ลองด้วยตัวคุณเอง →
<!DOCTYPE html>
<html>
<body>
<h2>Assigning JavaScript Values</h2>
<p>In JavaScript the = operator is used to assign values to variables.</p>
<p id="demo"></p>
<script>
let x, y;
x = 5;
y = 6;
document.getElementById("demo").innerHTML = x + y;
</script>
</body>
</html>
นิพจน์คือการรวมกันของค่า ตัวแปร และตัวดำเนินการ ซึ่งคำนวณเป็นค่า
การคำนวณเรียกว่าการประเมินผล
ตัวอย่างเช่น 5 * 10 ประเมินเป็น 50:
5 * 10 ลองด้วยตัวคุณเอง →
<!DOCTYPE html>
<html>
<body>
<h2>JavaScript Expressions</h2>
<p>Expressions compute to values.</p>
<p id="demo"></p>
<script>
document.getElementById("demo").innerHTML = 5 * 10;
</script>
</body>
</html>
นิพจน์ยังสามารถมีค่าตัวแปรได้:
x * 10 ลองด้วยตัวคุณเอง →
<!DOCTYPE html>
<html>
<body>
<h2>JavaScript Expressions</h2>
<p>Expressions compute to values.</p>
<p id="demo"></p>
<script>
var x;
x = 5;
document.getElementById("demo").innerHTML = x * 10;
</script>
</body>
</html>
ค่าสามารถมีได้หลายประเภท เช่น ตัวเลขและสตริง
ตัวอย่างเช่น "John" + " " + "Doe" ประเมินเป็น "John Doe":
"John" + " " + "Doe"ลองด้วยตัวคุณเอง →
<!DOCTYPE html>
<html>
<body>
<h2>JavaScript Expressions</h2>
<p>Expressions compute to values.</p>
<p id="demo"></p>
<script>
document.getElementById("demo").innerHTML = "John" + " " + "Doe";
</script>
</body>
</html>
คำหลัก JavaScript ถูกนำมาใช้ ระบุการกระทำที่จะดำเนินการ
ที่ let คีย์เวิร์ดบอกให้เบราว์เซอร์สร้างตัวแปร:
let x, y;
x = 5 + 6;
y = x * 10;ลองด้วยตัวคุณเอง →
<!DOCTYPE html>
<html>
<body>
<h2>The <b>let</b> Keyword Creates Variables</h2>
<p id="demo"></p>
<script>
let x, y;
x = 5 + 6;
y = x * 10;
document.getElementById("demo").innerHTML = y;
</script>
</body>
</html>
ที่ คำหลัก var ยังบอกให้เบราว์เซอร์สร้างตัวแปร:
var x, y;
x = 5 + 6;
y = x * 10;ลองด้วยตัวคุณเอง →
<!DOCTYPE html>
<html>
<body>
<h2>The var Keyword Creates Variables</h2>
<p id="demo"></p>
<script>
var x, y;
x = 5 + 6;
y = x * 10;
document.getElementById("demo").innerHTML = y;
</script>
</body>
</html>
ในตัวอย่างนี้ ใช้ var หรือ let จะให้ผลลัพธ์เดียวกัน
คุณจะได้เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ var และ ให้ ในภายหลังในบทช่วยสอนนี้
ไม่ใช่ทุกคำสั่ง JavaScript ที่จะถูก "ดำเนินการ"
รหัสหลังเครื่องหมายทับคู่ // หรือระหว่าง /* และ */ ถือเป็น ความคิดเห็น
ความคิดเห็นจะถูกละเว้น และจะไม่เป็นเช่นนั้น ดำเนินการ:
let x = 5; // I will be executed
// x = 6; I will
NOT be executedลองด้วยตัวคุณเอง →
<!DOCTYPE html>
<html>
<body>
<h2>JavaScript Comments are NOT Executed</h2>
<p id="demo"></p>
<script>
let x;
x = 5;
// x = 6; I will not be executed
document.getElementById("demo").innerHTML = x;
</script>
</body>
</html>
คุณจะได้เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับความคิดเห็นในบทต่อๆ ไป
ตัวระบุคือชื่อ JavaScript
ตัวระบุใช้เพื่อตั้งชื่อตัวแปร คำสำคัญ และฟังก์ชัน
กฎสำหรับชื่อทางกฎหมายจะเหมือนกันในภาษาโปรแกรมส่วนใหญ่
ชื่อ JavaScript ต้องขึ้นต้นด้วย:
ตัวอักษร (A-Z หรือ a-z)
เครื่องหมายดอลลาร์ ($)
หรือขีดล่าง (_)
อักขระที่ตามมาอาจเป็นตัวอักษร ตัวเลข ขีดล่าง หรือเครื่องหมายดอลลาร์
ไม่อนุญาตให้ใช้ตัวเลขเป็นอักขระตัวแรกในชื่อ
วิธีนี้ทำให้ JavaScript สามารถแยกแยะตัวระบุจากตัวเลขได้อย่างง่ายดาย
ตัวระบุ JavaScript ทั้งหมดคือ คำนึงถึงตัวพิมพ์เล็กและตัวพิมพ์ใหญ่
ตัวแปร นามสกุล และ นามสกุล เป็นตัวแปรที่แตกต่างกันสองตัว:
let lastname, lastName;
lastName = "Doe";
lastname = "Peterson";ลองด้วยตัวคุณเอง →
<!DOCTYPE html>
<html>
<body>
<h2>JavaScript is Case Sensitive</h2>
<p>Try to change lastName to lastname.</p>
<p id="demo"></p>
<script>
let lastname, lastName;
lastName = "Doe";
lastname = "Peterson";
document.getElementById("demo").innerHTML = lastName;
</script>
</body>
</html>
JavaScript ไม่ตีความ LET หรือ Let เป็นคำหลัก let
ในอดีต โปรแกรมเมอร์ใช้วิธีต่างๆ ในการเชื่อมคำหลายคำให้เป็นชื่อตัวแปรเดียว:
ยัติภังค์:
ชื่อ นามสกุล มาสเตอร์การ์ด ระหว่างเมือง
ไม่อนุญาตให้ใช้ยัติภังค์ใน JavaScript สงวนไว้สำหรับการลบ
ขีดล่าง:
first_name, Last_name, master_card, inter_city
กรณีอูฐตอนบน (กรณีปาสคาล):
ชื่อ นามสกุล มาสเตอร์การ์ด อินเตอร์ซิตี้
เคสอูฐตัวล่าง:
โปรแกรมเมอร์ JavaScript มักจะใช้ตัวพิมพ์อูฐที่ขึ้นต้นด้วยอักษรตัวพิมพ์เล็ก:
ชื่อ นามสกุล มาสเตอร์การ์ด อินเตอร์ซิตี้
JavaScript ใช้ชุดอักขระ Unicode
Unicode ครอบคลุม (เกือบ) อักขระ เครื่องหมายวรรคตอน และสัญลักษณ์ทั้งหมดในโลก
หากต้องการดูรายละเอียดเพิ่มเติม โปรดศึกษาการอ้างอิง Unicode ฉบับสมบูรณ์ของเรา